กระแสการผ่อนคลายมาตรการกีดกันทางการค้าเริ่มส่งสัญญาณเชิงบวก หลังจากที่หลายประเทศทยอยเปิดโต๊ะเจรจากับสหรัฐอเมริกา เพื่อหาทางออกจากมาตรการภาษีตอบโต้ที่เคยกดดันการส่งออกและภาคการผลิตทั่วโลกมาหลายปี

ขณะนี้ ประเทศไทยเองก็เดินหน้าเข้าสู่คิวเจรจากับสหรัฐฯ ด้วยเช่นกัน โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังยืนยันว่า ทางการสหรัฐฯ ได้ตอบรับความร่วมมือ พร้อมเปิดโอกาสให้มีการหารือด้านภาษีการค้า โดยมีเป้าหมายสำคัญคือ การรักษาผลประโยชน์ของไทยไม่ให้เสียเปรียบชาติอื่นในเวทีการค้าโลก

การเจรจาครั้งนี้ถูกมองว่าเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในการปลดล็อกข้อจำกัดด้านภาษีของสินค้าส่งออกไทย โดยมีข้อเสนอเบื้องต้น 5 ด้าน ได้แก่ การขยายความร่วมมือในธุรกิจอาหารแปรรูป เพิ่มการนำเข้าสินค้าสหรัฐฯ เช่น พลังงาน ข้าวโพด ถั่วเหลือง และเนื้อวัว พร้อมทั้งผลักดันให้มีการลดอุปสรรคทางการค้า การบังคับใช้กฎหมายถิ่นกำเนิดสินค้าอย่างเคร่งครัด และสนับสนุนการลงทุนของภาคเอกชนไทยในสหรัฐฯ

การเคลื่อนไหวดังกล่าวจุดกระแสความหวังในตลาดหุ้นไทย โดยเฉพาะในกลุ่มส่งออกและนิคมอุตสาหกรรมที่เคยถูกกดดันจากนโยบายภาษีของสหรัฐฯ มาอย่างต่อเนื่อง นักวิเคราะห์มองว่า หุ้นอย่าง DELTA, CCET, KCE, STGT, STA รวมถึง WHA และ AMATA อาจได้รับแรงหนุนจากความคืบหน้าของการเจรจาครั้งนี้

ขณะเดียวกัน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของไทยยังได้หารือกับฝ่ายสหรัฐฯ ซึ่งยินดีให้การสนับสนุนในด้านการประสานงานและจัดการนัดหมาย เพื่อเร่งเริ่มต้นกระบวนการเจรจาอย่างเป็นทางการโดยเร็ว ถือเป็นอีกก้าวสำคัญในการฟื้นความเชื่อมั่นนักลงทุนและสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจใหม่ให้กับไทยในระยะต่อไป

ภาพรวมการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงในช่วงเดือนมกราคมถึงเมษายน 2568 ขยายตัวเฉลี่ยอยู่ที่ 159.27 ล้านลิตรต่อวัน เพิ่มขึ้น 1.2% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน สะท้อนภาวะเศรษฐกิจไทยที่ฟื้นตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยเฉพาะภาคอุตสาหกรรมและการขนส่งที่ยังขับเคลื่อนความต้องการใช้พลังงานในประเทศอย่างต่อเนื่อง

หนึ่งในกลุ่มที่เติบโตโดดเด่นคือ น้ำมันอากาศยานเชิงพาณิชย์ (Jet A1) ซึ่งขยายตัวถึง 14% มาอยู่ที่ 18.78 ล้านลิตรต่อวัน เป็นผลจากการฟื้นตัวของการเดินทางโดยเครื่องบินและการขนส่งสินค้าทางอากาศ โดยแม้จำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติจะลดลงเล็กน้อยที่ 12 ล้านคนใน 4 เดือนแรก แต่กลุ่มสายการบินเชิงพาณิชย์และโลจิสติกส์อากาศยังเดินหน้าเติบโต

ในทางกลับกัน กลุ่มน้ำมันเบนซินกลับเริ่มส่งสัญญาณชะลอตัวลงเล็กน้อย โดยเฉลี่ยอยู่ที่ 31.84 ล้านลิตรต่อวัน ลดลง 0.03% สาเหตุหลักมาจากการขยายตัวของยานยนต์ไฟฟ้าทุกประเภท รวมถึงพฤติกรรมผู้โดยสารที่หันมาใช้ระบบขนส่งสาธารณะอย่างรถไฟฟ้าเพิ่มขึ้น โดยปัจจุบันรถยนต์พลังงานไฟฟ้ามีสัดส่วนถึง 6.11% ของรถยนต์นั่งส่วนบุคคลไม่เกิน 7 คนแล้ว

ด้านน้ำมันดีเซลหมุนเร็ว ณ สถานีบริการ อยู่ที่ 68.53 ล้านลิตรต่อวัน ลดลง 1.3% แม้ภาคอุตสาหกรรมจะมีการขยายตัวในช่วงไตรมาสแรก แต่การบริโภคภาคเอกชนและการลงทุนยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ ประกอบกับภาระจากมาตรการภาษีศุลกากรแบบตอบโต้ที่ยังไม่แน่นอน กดดันความเชื่อมั่นของผู้ประกอบการ

น้ำมันกลุ่มแก๊สโซฮอล์ 95 ยังคงได้รับความนิยมสูงสุด โดยมีปริมาณการใช้อยู่ที่ 19.15 ล้านลิตรต่อวัน เพิ่มขึ้นจากปีก่อนเล็กน้อย จากส่วนต่างราคาที่ยังจูงใจผู้ใช้ แม้จะลดลงจากช่วงเดียวกันของปีก่อนก็ตาม

ในส่วนของพลังงานทางเลือก การใช้ LPG เฉลี่ยอยู่ที่ 17.50 ล้านกิโลกรัมต่อวัน ลดลง 0.8% โดยเฉพาะจากภาคปิโตรเคมีและภาคขนส่ง ขณะที่การใช้ในครัวเรือนและอุตสาหกรรมปรับตัวเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ส่วนการใช้ NGV ยังคงลดลงต่อเนื่อง 15.6% ตามแนวโน้มการลดลงของจำนวนสถานีบริการและจำนวนรถจดทะเบียน

ด้านการนำเข้าน้ำมันเชื้อเพลิง เฉลี่ยอยู่ที่ 1.08 ล้านบาร์เรลต่อวัน เพิ่มขึ้น 3.1% คิดเป็นมูลค่าราว 86,000 ล้านบาทต่อเดือน โดยน้ำมันดิบยังเป็นสัดส่วนหลักที่เพิ่มขึ้น 6.2% ส่วนการนำเข้าน้ำมันสำเร็จรูปกลับลดลงครึ่งหนึ่ง เหลือเพียง 28,000 บาร์เรลต่อวัน

ในขณะที่การส่งออกน้ำมันสำเร็จรูปลดลงเล็กน้อย 0.1% มาอยู่ที่ 153,716 บาร์เรลต่อวัน คิดเป็นมูลค่าราว 13,000 ล้านบาทต่อเดือน โดยยังเน้นการส่งออกน้ำมันเบนซิน ดีเซล และ LPG เป็นหลัก

แม้พลังงานบางกลุ่มจะเริ่มสะดุด แต่ความต้องการใช้น้ำมันในภาพรวมยังคงเดินหน้าได้ดี โดยเฉพาะในกลุ่มพลังงานที่เชื่อมโยงกับการท่องเที่ยวและโลจิสติกส์ทางอากาศซึ่งเป็นตัวช่วยสำคัญในการผลักดันการเติบโตของเศรษฐกิจไทยในระยะสั้น

ท่าเรือเหลียงซาน ในเมืองจี่หนิง มณฑลซานตง ทางตะวันออกของจีน กลายเป็นหัวใจสำคัญของระบบโลจิสติกส์ถ่านหินในประเทศ ด้วยบทบาทในการเชื่อมโยงพื้นที่ผลิตถ่านหินทางตะวันตกกับแถบเศรษฐกิจริมแม่น้ำแยงซีอย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะในช่วงฤดูร้อนที่ความต้องการใช้พลังงานสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ท่าเรือแห่งนี้ถูกพัฒนาให้รองรับกระบวนการทำเหมือง การจัดเก็บ การขนส่ง และการจำหน่ายถ่านหินแบบครบวงจร รวมถึงการขนถ่ายสินค้าผ่านระบบโลจิสติกส์ที่เชื่อมต่อการขนส่งทางรางเข้ากับทางน้ำอย่างไร้รอยต่อ ช่วยยกระดับประสิทธิภาพการจัดส่งสินค้าได้มากขึ้นกว่า 25% เมื่อเทียบกับปีที่ผ่านมา

นอกจากนี้ ท่าเรือเหลียงซานยังถือครองปริมาณสำรองถ่านหินสำหรับการค้าในระดับสูงถึง 40 ล้านตัน ซึ่งไม่เพียงพอรองรับความต้องการในประเทศที่เพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ยังเป็นแต้มต่อในการจัดการภาวะฉุกเฉินด้านพลังงานอีกด้วย ทำให้ที่นี่กลายเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญในการขับเคลื่อนเสถียรภาพด้านพลังงานของจีนในระยะยาว

เมียนมาวางเป้าหมายใหม่ในการส่งออกยางพาราในปีงบประมาณ 2568-2569 (เมษายน 2568 – มีนาคม 2569) โดยมุ่งหวังผลักดันยอดส่งออกให้ได้ระหว่าง 350,000 – 380,000 ตัน เพิ่มขึ้นจากปีที่ผ่านมา ซึ่งสามารถส่งออกได้ราว 300,000 ตัน และสร้างรายได้เข้าประเทศเกือบ 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

เจ้าหน้าที่จากสมาคมผู้ปลูกและผู้ผลิตยางพาราของเมียนมาเปิดเผยกับสื่อท้องถิ่นว่า การส่งออกยางพารายังคงเป็นหนึ่งในเครื่องจักรหลักของภาคเกษตรกรรม โดยเฉพาะตลาดจีนที่ยังคงเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่สุดของเมียนมา คิดเป็นสัดส่วนสูงถึง 75% ของยอดส่งออกยางพาราทั้งหมด ขณะที่ตลาดอื่นๆ ได้แก่ มาเลเซีย อินโดนีเซีย เวียดนาม อินเดีย และญี่ปุ่น ก็ยังคงมีบทบาทสำคัญ

ข้อมูลจาก “โกลบอล นิว ไลท์ ออฟ เมียนมา” ซึ่งเป็นสื่อภาครัฐระบุว่า ปัจจุบันเมียนมามีพื้นที่ปลูกยางพารารวมกว่า 1.4 ล้านเอเคอร์ทั่วประเทศ โดยรัฐมอญยังคงครองตำแหน่งแหล่งปลูกยางรายใหญ่ที่สุด รองลงมาคือพื้นที่ในภูมิภาคตะนาวศรี และรัฐกะเหรี่ยง

ท่ามกลางความไม่แน่นอนในตลาดการค้าโลก เมียนมายังคงเดินหน้าขยายกำลังการผลิตและเพิ่มศักยภาพการส่งออกในอุตสาหกรรมยางพาราอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอาจกลายเป็นหมากสำคัญในการพลิกฟื้นเศรษฐกิจของประเทศในช่วงเปลี่ยนผ่านนี้